De zen-traditie

Zen is een eeuwenoude meditatievorm en een stroming binnen het Boeddhisme. Het Boeddhisme vindt zijn oorsprong in de onderwijzingen van Shakyamuni Boeddha, die in de 6e eeuw voor Chr. in India leefde.

Zen is als school verder ontwikkeld in China in de 6e en 7e eeuw na Chr. en door meester Dōgen Zenji in de 12e eeuw naar Japan gebracht, waar het ch'an (later zen) werd genoemd. Rond 1900 bereikte zen het Westen.

Binnen het zen-boeddhisme kennen we twee stromingen: Sōtō-zen en Rinzai-zen. In Zen Dōjō Heerlen Kai Myō praktiseren we de Sōtō-vorm.

Door de eeuwen heen is deze praktijk doorgegeven van meester op discipel. Zo onderwees de grote Japanse zenmeester Kōdō Sawaki niet in kloosters maar midden in de samenleving en maakte zen toegankelijk voor iedereen. Zijn leerling meester Taisen Deshimaru bracht de authentieke Sōtō zen-traditie in 1967 naar Europa.

Deze traditie wordt doorgegeven door een van zijn leerlingen zenmeester L. Tenryū Tenbreul, die na het overlijden van meester Deshimaru de Dharma-overdracht ontving van meester Shūyū Narita.